. . . Με βαθιές ρίζες στην ιταλική παράδοση, αλλά και πνεύμα ανοιχτό προς όλα τα νέα μηνύματα, ο Βέρντι αφομοίωσε επιδράσεις, είτε αυτές προέρχονταν από τους Ροσσίνι, Ντονιτσέτι, Μπελλίνι είτε από τους Μέγιερμπερ, Μπερλιόζ, Βάγκνερ, με τρόπο δημιουργικό, έτσι ώστε το έργο του φέρει την προσωπική του σφραγίδα. Η πορεία του είναι μια πορεία εξελικτική, με στόχο την εξισορρόπιση των απαιτήσεων του δράματος και της μουσικής, τη δραματοποίηση της όπερας: προετοιμάστηκε στον Μάκβεθ, άρχισε ουσιαστικά με τον Ριγκολέττο και τελείωσε με τον Οθέλλο και τον Φάλσταφ. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]