Σ’ αυτό τον τόμο ανθολογούνται δεκατέσσερις σύγχρονοι σλοβένοι συγγραφείς. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν ασχοληθεί και με άλλα λογοτεχνικά είδη και σπουδές ποίηση, σενάριο, επιμέλεια εκδόσεων, Ιστορία της Τέχνης, Κοινωνιολογία, μιλάνε ξένες γλώσσες και συνεργάζονται με λογοτεχνικά περιοδικά κ.λπ. Είναι ένα «εφόδιο» που εύκολα ο αναγνώστης το διαπιστώνει διαβάζοντας το έργο τους: εδώ η αφήγηση γίνεται πιο προσωπική, απολογιστική, εκφράζει ατομικά βιώματα, εκεί εκφράζει τους καημούς και τις λαχτάρες του κόσμου. Οι ήρωες των διηγημάτων ζουν το δικό τους δράμα, υποκείμενοι διαρκώς σε φθορές και αλλοτριώσεις. Διάλογος με τον περίγυρο δεν υπάρχει. Ό,τι τους απασχολεί, είναι η συντήρηση αυτής της αυτογνωσίας. Κι ας λυγίζουν από το βάρος ενός φορτίου ανυπόφορου από την πραγματικότητα που τους συντρίβει, από τα όνειρά τους που σε κάποια γωνιά ψάχνουν να βρουν μέρος απάνεμο για να προφυλαχθούν από τη στέρηση, την εκμετάλλευση, την έλλειψη στοργής, της υποκριτικής αλήθειας. . . Το κέρδος του αναγνώστη: Δεκατέσσερα ποιητικά δημιουργήματα που αντικατοπτρίζουν τη μεγάλη ευαισθησία καρδιάς των δημιουργών τους, που είναι σύγχρονα ρεαλιστική και ακρότατα ευπρόσδεκτη, αφού αντικρίζει τα συναισθηματικά προβλήματα, τα κοινωνικά και βιοτικά ερωτήματα με ένα λυρικό ειλικρινές πάθος που λυτρώνει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]