Τι σημαίνει ο καρκίνος για το συγγραφέα; Στο προχωρημένο στάδιο της συναισθηματικής του `σκλήρωσης` τον χαιρετίζει ως ένα σημάδι της `εν εξεγέρσει ζωής`. Ταυτόχρονα, αυτός ο καρκίνος είναι η τελική έκφραση όλων όσα από τη γέννησή του λειτούργησαν έτσι που να τον καταβροχθίσουν - η οικογένειά του, το περιβάλλον, η καταγωγή του. Δεν είναι τα γεγονότα αυτά καθαυτά που συνταράζουν σ` αυτό το βιβλίο. Είναι η διασύνδεση των λεπτομερειών. Το όλο πλέγμα αποδεικνύεται σαν το χιτώνα του Νέσσου που είναι υφασμένος έτσι ώστε να κατατρώει με φωτιά το δέρμα εκείνου που θα τον φορέσει. Ανάμεσα στους γονείς του, στην κατάθλιψή του και στον καρκίνο του, ο συγγραφέας παρουσιάζει μια τέλεια διασύνδεση ώστε κι αν οι τρεις αυτοί παράγοντες συνέπιπταν εντελώς τυχαία, δε θα έχανε αυτή η διασύνδεση τίποτα από τη φρικιαστική λογική της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]