Η Μικρασιατική Καταστροφή στάθηκε η πιο μεγάλη τραγωδία του Ελληνισμού, χειρότερη κι από κείνη της Άλωσης το 1453. Αμείλικτα ερωτήματα εγείρονται όπως: Ήταν σωστό να αποβιβάσει ο Βενιζέλος στρατό στη Σμύρνη; Πώς αντιμετωπίστηκαν οι Τούρκοι άμαχοι; Ποιοι ήταν οι πραγματικοί στόχοι της στρατιωτικής εκστρατείας μετά την πτώση του Βενιζέλου; Τι ρόλο έπαιξαν οι Μεγάλες Δυνάμεις; Γιατί τελικά έγειρε η πλάστιγγα υπέρ του Κεμάλ; Ποιοι ευθύνονται κυρίως για τη συμφορά που κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες ζωές και ξερίζωσε σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπους από τη γη τους; Και ένα τελευταίο: Μπορούν να δοθούν αμερόληπτες απαντήσεις που θα πουν όντως την αλήθεια και θα διδάξουν τις μελλοντικές γενιές;

Με αυτά κατά νου, ο Δημήτρης Φωτιάδης εξιστορεί, αναλύει και ερμηνεύει τα γεγονότα που οδήγησαν στην καταστροφή αρχίζοντας από το πώς ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος φάνηκε να ανοίγει τον δρόμο για τη ριψοκίνδυνη υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας. Αξιοποιώντας τα πρακτικά της Δίκης των Έξι, το υλικό του Γενικού Επιτελείου Στρατού και τα απομνημονεύματα πολλών πρωταγωνιστών των γεγονότων από Ελλάδα και εξωτερικό, παρακολουθεί τις διπλωματικές διαβουλεύσεις, τις πολιτικές αποφάσεις και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις μέχρι τέλους, δίνοντας έμφαση στην καθοριστική «Μάχη του Σαγγάριου». Στα ιστορικά ντοκουμέντα προσθέτει και τη δική του, συγκλονιστική μαρτυρία για όσα ανατριχιαστικά είδε και έζησε. Το αποτέλεσμα είναι ένα σαφές, πληροφοριακό και γλαφυρό κείμενο της μοναδικής πένας του Φωτιάδη που συμπληρώνεται από πλούσια εικονογράφηση και κατατοπιστικούς χάρτες, ένα πραγματικά σπουδαίο έργο για την κατανόηση της σύγχρονης ιστορίας μας.