Το βιβλίο αυτό θα αναλύσει τον ελληνικό ευεργετισμό κατά την ελληνιστική περίοδο, ύστερα από την εποχή που η Ελλάδα και η ελληνική Ανατολή ήταν υποταγμένες στη ρωμαϊκή ηγεμονία και αποτελούσαν τμήμα της Αυτοκρατορίας· είναι ένα χρονικό διάστημα που εκτείνεται από το 350 π.Χ. περίπου, μέχρι το 400 μ.Χ. Η σκηνή του δράματος είναι η ελληνική πόλη, ανεξάρτητη ή αυτόνομη, και οι πρωταγωνιστές του δράματος είναι οι προύχοντες των πόλεων αυτών. . . Θα αρχίσουμε να μιλάμε από την κλασική Αθήνα όπου ο ευεργετισμός ήταν ένα άγνωστο πράγμα. . . Με γλαφυρή γλώσσα και επιστημονική ακρίβεια, με κριτική βάσανο των πηγών του ο γάλλος καθηγητής Πολ Βέιν ανιχνεύει την εμφάνιση και ανάπτυξη ενός κατ` εξοχήν ελληνικού φαινομένου, του ευεργετισμού, δείχνοντας πως το δικαίωμα των αρχόντων να κυβερνάνε συμβαδίζει με το καθήκον να είναι και ευεργέτες του τόπου τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]