Αυτό το μυθιστόρημα απευθύνεται σε όλους εκείνους που επιζητούν κάθε είδος υψηλών πνευματικών προβληματισμών και που, γοητευμένοι από αυτούς, αφήνουν τον νου τους να φτάσει μακριά, μέχρι τις ανύπαρκτες εσχατιές του σύμπαντος. Ακόμη, αποτελεί μια αναμφισβήτητη απόδειξη σύμφωνα με την οποία το ανθρώπινο πνεύμα τείνει πάντοτε να τρέχει με κομμένη την ανάσα πίσω από την αλήθεια. Η τάση αυτή, ακατανίκητη όσο τίποτε άλλο, συνιστά σε τελευταία ανάλυση έναν εξαγνισμό, μια απόλυτη εξιλέωση, που παρέχει στον άνθρωπο, ο οποίος δημιουργήθηκε από χώμα και καταλήγει να γίνει πάλι χώμα, τη διαρκή ανανέωση του πιστοποιητικού της υψηλής του καταγωγής και της στενής συγγένειάς του με την αιωνιότητα και το μη πεπερασμένο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]