Γεννήθηκε δουλοπάροικος ο Ταράς Σιεβτσιένκο. Αλλά και ποιητής και ζωγράφος. Κι όταν κάποτε απελευθερώθηκε κι ο ελεύθερος λόγος του αντηχούσε σ` ολόκληρη την Ουκρανία κι ο στίχος του ξεσήκωνε τη συνείδηση των δουλοπάροικων, ο Τ.Σ. βρέθηκε εξόριστος στο φοβερό Μαγκισλάκ. Χωρίς μολύβι και χαρτί, η διαταγή του τσάρου. Η ποίηση του `μουζίκου`, τρομοκράτησε την απολυταρχία. Εκεί, στη νεκρή στέπα, `περπατούσε η παγωνιά` στην καρδιά του ποιητή που ο στίχος του τραγούδησε τα βάσανα του ρώσικου λαού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]