Ο Γιαννάκης μένει στο δωδέκατο όροφο μιας τεράστιας πολυκατοικίας. Δεν του αρέσει και πολύ. Δεν έχει πολλούς φίλους κι οι γονείς του είναι συχνά πολύ απασχολημένοι· δεν έχουν καιρό να παίξουν μαζί του.
Εκείνο που τον ευχαριστεί ιδιαίτερα είναι να το σκάει και να τρέχει στο δασάκι, πίσω από την πολυκατοικία τους. Μέσα στο δασάκι είναι μια λιμνούλα, όπου ζουν πάρα πολλά βατράχια.
Ολόκληρο το πρωινό κάποιου Σαββάτου το πέρασε ο Γιαννάκης παίζοντας με τα βατράχια. Παίξανε μαζί τα πιο αγαπημένα τους παιχνίδια: Πηδούσαν τα βατράχια; Πηδούσε κι ο Γιαννάκης. Κόαζαν τα βατράχια; Έκανε κι ο Γιαννάκης το ίδιο. Όταν τα βατράχια ησύχαζαν, καθόταν ήσυχα κι εκείνος, ακριβώς όπως αυτά. [...]