(. . .) «Κρίνοντες το έργον του Μακρυγιάννη, μετά πεποιθήσεως λέγομεν ότι είναι τούτο μοναδικόν και πολύτιμον ιστορικόν κειμήλιον, αληθής πινακοθήκη ζωντανών εικόνων, ηθογραφιών, περιγραφών, διαλόγων εκ των οποίων όχι μόνο ο ιστορικός, αλλά και ο ποιητής και ο ηθογράφος και ο φιλόσοφος θα δύνανται να αντλώσιν αφθόνως τα στοιχεία της μελέτης και της εμπνεύσεως αυτών». (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]